KUŞLAR

1959.13 - Kuşlu Uçak Posta Pulları
Uçak Pulları 13.01.1959 tarihinde ilk pulu dolaşıma çıkarmış 13.08.1959 tarihinde tamamlanmıitır. Uçak ile gönderilmek istennen mektuplar için çıkartılmış fakat Kuşlu uçak pullarının hiçbir posta ücretini karşılamaması ve zamklarının bozuk olması nedeniyle pulların bir kısmı imha edilmiştir.
40 kuruş Kırlangıç, 65 kuruş Turna, 85 kuruş Martı, 05 kuruş Atmaca,
125 kuruş Kırlangıç, 155 kuruş Turna, 195 kuruş Martı, 245 kuruş Atmaca kuşları işlenmiştir.

1967.17 - Konulu Sürekli Posta Pulları - Kuş Resimli Uçak Pulları
10 kuruş, Kerkenez 60 kuruş, Kartal 130 kuruş, Doğan 220 kuruş, Atmaca 270 kuruş, Şahin

1976.11 - Kuşlar 1976
Kaşıkcı kuşu ( Platalea Leucordis ): Leyleksiler (Ciconiiformes) takımının Plataleinae alt familyasını oluşturan altı kuş türünün ortak adı. Haliçlerde, sazlıklarda ve göllerde yaşarlar. Uzun bacaklıdırlar. Uzun ve ucu kaşığı andıran gagalarıyla küçük balıkları ve kabuklu canlıları avlarlar. Genellikle balıkçılların yer aldığı kolonilerde yaşayan bu kuşlar, ağaçlara ve çalılara geniş yuvalar yaparlar. Boyları 60-90 cm arasında değişir. Bazı türlerin başları tamamen ya da kısmen tüysüzdür. Gövdesindeki tüylerse genellikle beyaz ya da pembe renklidir. Avrupa’da, Asya’nın orta ve güney kesimlerinde, Mısır, Hindistan ve Tayvan’daki sulak alanlarda yaygın olarak gözlenir. Türkiye’deyse Manyas Gölü’nde ve Meriç Deltası’nda ürediği bilinmektedir.
Gökkuzgun ( Coraclas Garrulus ): İnce yapılı, küçük karga boyutunda bir kuştur. Sıklıkla teller ya da alçak ağaçlar üzerinde bulunur. Gagası kalın ve koyu, kuyruğu kısa ve kare, kanatları ise oldukça uzun ve küt uçludur. Açık turkuaz mavisidir.
Alt tarafı daha yeşil ve yaz başında parlaktır. Sırtı açık kızıldır. Uçuşta köşeli kanadının parlak mavi,mor ve siyah renklerini gözler önüne serer. Gencinin kış giysisi daha mattır.Seyrek ormanlar, ağaçlı ya da çalılıkaçık araziler ve orman kenarlarında yaşar. 
Flamingo ( Phoenicopterus Ruber ): Çok uzun bacaklı, uzun boyunlu, kıvrık gagalı bir kuştur. Perde ayaklılardan olan bu kuşların ayak parmakları kısadır, bir deriyle birbirlerine birleşmiştir.Flamingolar konik biçimli yuvalarını bataklık yerlerde yaparlar. Yuvaları çamurdandır. Flamingoların başlıca üç cinsi vardır. Bunlar, Afrika, Asya ve Güney Amerika’nın tropikal ve yarı tropikal bölgelerinde yaşarlar. Ayrıca Güney Avrupa’da yaşayan çeşitleri vardır. Bunlar kışın Afrika’ya göçerler. Bu arada Flamingoların bir türü de Türkiye’de bulunur.
Kelaynak ( Geronticus Eremita ): Çölün kuraklığında ya da kayalık alanlarda görülen, iri yapısı ve uzun gagası ile dikkat çeken bir kuş türüdür. Yanlış ve düzensiz tarım ilaçları yüzünden ve fazlaca avlanma sonucu nesli tükenme tehlikesi ile karşı karşıya olsa da dünyanın birçok bölgesinde halen görülmeye devam etmektedir. Binomial adı Geronticus eremita olan kelaynak kuşlarının 120 - 135 cm’i bulan geniş kanatları vardır. Kelaynaklar kırmızı suratlı kuşlar olarak bilinirken, yüzlerindeki tüysüzlükle de dikkat çekerler.
Uzun kıvrık ve yine yüzleri gibi kırmızı olan gagaları; iri, cilalı ve parlak siyah renkteki tüyleri ile muhteşem bir görüntü oluşturur. Yumurtlama ile çoğalan kelaynak kuşlarının ismi ise; yumurtadan ilk çıktıkları anda kafaları tüyle kaplı olup, sonrasında kafalarındaki tüyün dökülmesinden esinlenilerek koyulmuştur. İlk yumurtadan çıkış renkleri de koyu gri olarak bilinir. Güneşle karşılaştığında kuşların rengi yeşil, mor ve kavuniçi parlayacak, bu görüntüdeki uçuş muhteşem bir göz alıcılığa neden olacaktır. Bu zarif ve narin uçuşlarını her sabah grupları ile yiyecek almaya giderken sergilerler ve maalesef grup olarak hareket ettikleri için tanınmaları ile avlanmaları kolay olmaktadır. Şubat ve Mart ayları arasında yuva yapan kelaynak kuşları tek eşli kuşlar olduğundan yavaş üremektedirler. Böceklerle beslenen bu kuşların erişkinliğe geçiş süresi 3 ay kadardır. Göçmen kuşlar kategorisinde yer alması, kendi çevrelediği alanda göç etmesine bağlanmıştır. Eskiden tam anlamıyla göçmen kuş olan kelaynaklar, yaşam alanlarının kısıtlanması ve gruplarının azalması ile belirli yerler arasında göç etmeye başlamışlardır.

1992.09 - Kuşlar 1992
Kızkuşu ( Vanellus vanellus ): Türkiye'nin büyük bir kısmında her mevsim görülen yerli kuştur. Akdeniz sahilleri ile Trakya bölgesinde kışı geçirir. Bataklık, çayır ve tarlalarda gruplar halinde bulunur. Yaşama ortamlarının ortadan kaldırılması ve plansız avcılık nedeni ile nesli azalmıştır. Böcek ve larvaları ile beslenir, bazen bitki tohumlarını da yer.
Sarıasma ( Oriolus oriolus ): Bütün Türkiye'de yazın kuluçkaya yatan göçmen kuştur. Yapraklarını döken ormanlar, parklar, meyve bahçeleri, kavaklıklarda yaşar. Yıkanmayı sever, esas besinlerini böcek ve larvaları teşkil eder, bazen meyve de yer. Yaşam ortamlarının daraltılması ve avcılık nedeni ile nesli azalmıştır.
Kuşaklı Ördek ( Tadorna tadorna ): Türkiye'nin bazı bölgelerinde sürekli görülen yerli bir kuştur. Yurdumuzun bazı bölgelerinde de yalnız kuluçkaya yatmak üzere bulunur. Bazı bölgelerimizde ise yalnız kış mevsimini geçirir. Göçmen bir kuştur. Deniz ve tuzlu göl kenarlarında yaşar. Plansız avlanma nedeni ile sayıları çok azalmış ve ancak küçük gruplar halinde yaşamlarını sürdürmektedirler. Besinlerini böcek türleri teşkil eder, bazen bitkisel besin de alırlar.
İzmir Yalıçapkını ( Halcyon smyrnensis ): Türkiye'de güney Ege ve Akdeniz sahillerinde her mevsim görülen yerli kuştur. Bulundukları bölgelerde sayıları azalmıştır. Bu nedenle korunma altına alınmaları gereklidir. Aksi takdirde bu güzel kuş türünün tamamen yok olma tehlikesi mevcuttur. Tarla, bahçe, açık arazi ve ormanlarda yaşar. Kurbağa, kertenkele, yılan, yengeç ve böceklerle beslenir.
Bu pullara ait bilgiler Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi, Fen Bölümü Başkanı Prof. Dr. İbrahim Baran, Kompozisyonlar ise Ressam Sacit Atlıhan tarafından hazırlanmıştır.

1998.06 - Baykuş
Türkiye coğrafyasında da yaşayan ve çeşitli türleri bulunan Baykuşlar Alaca Baykuş, Puhu Kuşu, Kulaklı Orman Baykuşu, Bataklık Baykuşu, Cüce Baykuş, Kukumav, Seylan Baykuşu, Kar Baykuşu ve Peçeli Baykuş gibi isimlerle anılmaktadır. Yırtıcı ve ürkek hayvanlardır. Daha çok fare gibi kemiricilerle, küçük memelilerle, diğer ufak kuşlarla, bazılarıda balık, kurbağa ve böceklerle beslenir. Ormanlarda, bozkırlarda, çöllerde, Kayalıklarda insanların oturdukları yerlerde, örenlerde, kulelerde, evlerin çatılarında ağaç kovuklarında yaşarlar. Zararlı bir takım kemirgenleri avladığı için doğa için faydalı hayvanlardır.
Konu ile ilgili kompozisyonlar sanatçı Pınar Dinçer tarafından hazırlanmıştır.

1999.07 - Anadolu'da Yaşayan Kuşlar
Yaz ördeği ( Anas angustirostris ): Türkiye'nin güney ve iç bölgelerinde görülür. Bitki örtüsü gür olan göllerde sazlıklarda yuva kurar. Açık kahverengi tüyleri üzerinde beyaz benekleri vardır. Erkek ve dişilerin görünüşleri aynıdır. Suyu tatlı ya da sodalı olan göllerin sığ yerlerinde dip çamuru içindeki organizmalarla beslenir. Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerindeki sulak alanlarda küçük guruplar halinde kuluçkaya yatarlar. Boyları 40 cm. kadardır.
Mezgeldek ( Tetrax Tetrax ): Trakya, Marmara, İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde seyrek olarak bulunurken son yıllarda çok azalmış ve insan etkisinin az olduğu alanlara sığınmıştır. Geniş bozkırlarda, hubutbat tarlaları çevrelerinde bulunur. Dişisi kırçıllı kahverengi-boz renklidir. Erkeklerin boyunları siyahtır ve üstle ve altta beyaz şeritlerle çevrilidir. Hem bitkisel hem hayvansal gıdalarla beslenirler. Boyları 45 cm. kadardır.
Mahmuzlu kızkuşu ( Hopleptorus spinosus ): Türkiye’de genellikle ilkbahar ve yaz mevsimlerinde görülür. Güney ve batı bölgelerinde yaygındır. Su kaynaklarına yakın çayır ve meralarda barınır. Yuvasını yerde otlar üzerinde kurar. Erkek ve dişilerinin görünüş farkı yoktur. Baş, göğüs ve gerdan siyah, boynun iki yanı beyaz, kanatlar bej renklidir. Çayır ve sulak alanlardaki bitkisel ve hayvansal gıdalarla beslenirler. Boyları 27 cm. kadardır.
Küçük sıvacıkuşu ( Sitta krueperi ): Türkiye'den başka Kafkasların batısında görülür. Yerli ve nerdeyse endemik bir türdür. İğne yapraklı ağaçlardan oluşan ormanlarda yaşarlar. Son derece aktif kuşlardır. Çam ağaçlarının gövde ve dallan üzerinde hızla dolaşarak buldukları böcek ve benzeri organizmaları yerler. Başları siyah olup göz hizasında sürmesi vardır. Kanatlar ve sırt maviye çalan koyu gri renktedir. Alt kısımlar beyaz olup gerdanda tarçın renkli bir leke bulunur ve bununla diğer sıvacı kuşlarından ayrılır. Boyları 12 cm. kadardır.

2000.07 - Anadolu'da Yaşayan Kuşlar
Şah kartal ( Aqui!a heliaca ): Kıyı bölgelerimizin İç Anadolu’ya bakan orman ve ağaçlık yerlerinde görülür. Ormanların yerini bozkıra bıraktığı alanları yuvalanma ve beslenme açısından tercih eder. Yuvasını genellikle yaşlı ve iğne yapraklı ağaçlar üzerinde kurar. Besininin büyük kısmını kemiriciler ve diğer küçük memeli hayvanlar oluşturur. Boyları 85-90 cm. kadardır.
Yeşil ağaçkakan ( Picus viridis ): Türkiye’de özellikle geniş yapraklı ağaçların hakim olduğu ormanlık bölgelerde görülür. Daha az olmak üzere iğne yapraklı ormanlarda da bulunur. Hemen tamamen ağaçlarda yaşayan böceklerle beslenir. Yuvalarını ağaç kovuklarında yaparlar. Boyları 30-33 cm. kadardır.
Dikkuyruk ( Oxyura leucocephala ): iç ve Doğu Anadolu'nun bozkırlarında bulunan sulak alanlarda yaşarlar. Burdur Gölü nesli tehlikede olan bu ördek türünün en önemli kışlama alanıdır. Yuvalarını geniş sazlıklar içinde yaparlar. Besin kaynakları bitkisel ve hayvansaldır. Boyları 47-50 cm. kadardır.
Kılıçgaga ( Recurvirosta avosetta ): İç ve kıyı bölgelerimizdeki tuzlu ve sodalı sulak alanlarda yaşarlar. Yuvalarını genellikle insan ayağından ve karada yaşayan yırtıcı hayvanların kolay ulaşamayacağı adalarda yerde yaparlar. Yukarı doğru eğik gagalarıyla sığ sularda yaşayan kurtçuk, böcek ve kabuklu hayvanları yiyerek beslenirler. Boyları 39-40 cm. kadardır.

2001.07 - Göçmen Kuşlar
TARLA ARDICI ( Turdus pilaris ): Türkiye’nin her yerinde Ekimden-Nisana kadar kış göçmeni olarak bulunur. Çayır ve tarlalara yakın ormanlarda, ağaçlı mera ve tarım alanlarında, koruluklarda, küçük derelerde yaşar. Yuvasını çalılıklara ya da uzunlukları 2-10 metre arasında değişen ağaçlara yapar. Çeşitli böcekler, küçük yumuşakçalar, solucanlar, kurtlar, kışın üvez ağacı taneleri, kuş üzümü gibi meyvelerle beslenir.
SAKA KUŞU ( Carduelis carduelis ): Gözalıcı renkleri ile hemen fark edilir. Çalılık, ağaçlık, dikenlik yerlerde bulunur. Türkiye’nin hemen her yerinde yıl boyunca görülebilir. Deve clikeni başta olmak üzere çeşitli bitkilerin tohum ve meyveleriyle beslenir.
ARI KUŞU ( Merops apiaster ): Türkiye’nin çoğu yerinde yazın bulunur. Yuvasını ırmak kenarlarındaki yumuşak kumlu setlerin içine yapar. Başta arılar olmak üzere çeşitli böcek türleriyle beslenir. Böcekleri çoğunlukla havada avlar. Çok renkli güzel bir kuştur.
İBİBİK ( Upupa epops ): Tepesindeki tarak biçimindeki tüyleri, ondüleli uçuşu ve kendine özgü ötüşü ile diğer kuşlardan hemen ayrılır. Ülkemize yazın gelir. Genellikle köy çevrelerinde bulunur. Böceklerle beslenir. Halk tarafından çok sevilen bir kuştur.

2004.05 - Yırtıcı Kuşlar
Kerkenez (Falco tinnunculus): Ülkemizde yerli kuş olarak her bölgede bulunur. Son derece hızlı uçabilir. Keskin gözleri ile yeri gözler, tedbirsiz kurbanın vücuduna keskin pençelerini sokar, parçalar yer. Avları fareler, kemiriciler, memeliler türlü böcek­lerdir. Yazın böcek, kertenkele, kurbağa ve kuşlarla kışın kemiricilerle beslenir. Nisan sonu veya Mayıs başında yuvasını eski saksağan ve karga yuvalarına, kayalıklara, binaların çatılarına, kaya pervazlarına, ağaç oyuğuna yapar. Boy: Erkek 32, dişi 35 cm dir.
Şahin (Buteo buteo): Ülkemizin her tarafında yerli ve yaz göçmeni olarak bulunur. Ormanlarda, tarım alanlarında, çayır ve mer­alarda yaşar. Yuvasını meşe ve kayın ağaçlarına veya yüksek kayalara yapar. Kuluçkaya sırayla yatarlar. Şahin, fare, kertenkele, ağır uçan kuşlar, yılan , salyangoz, böcekler, çeşitli kurtlar ve köstebek gibi hayvanlarla beslenir. Boy Erkek 51, dişi 61 cm dir.
Kaya Kartalı (Aquila chrysaetos): Ülkemizde yerlidir. Kuzey ve kuzeydoğu Anadolu’da Toroslar da ve Anti Toroslarda, İç Ege, Orta Anadolu’nun kuzeyi ve batısında bulunur. Orta, Güney ve Doğu Anadolu’nun dağlık kesimlerinde kuluçkaya yatar. Issız kayalık dağlarda, seyrek ormanlarda, sarp deniz kıyılarında, yüksek kır ve otlaklar, yüksek dağlık ve kayalıklar, steplerdeki kayalıklarda yaşar. Eşsiz bir uçucudur. Fare, karaca, geyik yavrusu, tavşan gibi her türlü memeliler bütün kuşlar sürüngenler besinleri arasındadır. Güçlü yapıları, kancalı gagaları, kavisli pençeleri, kudretli kanatları, keskin iri gözleri ile tanınmaktadır. Boy 75- 88 cm dır.
Karaçaylak (Milvus migrans): Ülkemizde yaz göçmeni ve geçit kuşu olarak görülür. Yurdumuzun her tarafında ilkbahar ve yaz aylarında rastlanır. Genel olarak geniş ormanlarda, kozalaklı veya yapraklı ormanlarda genellikle durgun ve akıntılı su yakınlarındaki sık büyük ağaçlarda yuvalanır. Balıkçıl kolonilerin küçük ölüleri ile beslenir. Kolay avlanabilir savunmasız olan kuş yavruları, kümes hayvanları, memeli hayvanlar (sansar, gelincik, tavşan vs.) kertenkele, yılan gibi sürüngenlerle beslenir. Boy 57 cm dir.

2004.08 - Ötücü Kuşlar
Çalıkuşu ( Regulus regulus ): Çalıkuşugiller familyasından ufak ötücü bir kuş türüdür. 10-12 cm boyunda olup ufak, gösterişli bir kuyruğu vardır. Kanatları koyu şeritli kahverengi, tüyleri üstte zeytinyeşili, altta kirli beyaz ve yanlarda yeşilimsidir. Avrupa, Asya, Kuzeybatı Afrika ve Alaska’dan Newfoundland’a kadar Kanada ormanlarında, Kaliforniya, Georgia’nın dağlık yörelerde bulunur. Çalılıklarda, ormanlarda ve bahçelerde yaşar. Böcek ve kurtçuklar için toprağı kazar. Çitçit diye keskin ötüşü ve titrek şarkısı yıl boyunca işitilir. Küre biçimindeki yuvasını ağaçlar, çitler ve kıyılardaki oyuklara yapar. Ayrıca geceleri ve soğuk aylarda sığınak olarak kullanıldığı ikinci bir yuva daha yapar. Amerika’da 50′den fazla çalıkuşu türü vardır. Ev çalıkuşu Kanada’dan Cape Horn’a kadar olan alanda yaygındır. Kaktüs çalıkuşu yaklaşık 20 cm uzunluğundadır. Meksika ve Batı Amerika’da bulunur.
Karaboğazlı Ötleğen ( Sylvia rueppelli ): Ötleğengiller (Sylvidae) familyasından bir ötleğen türüdür. Özellikleri Boyları 12.5-13.5 cm kadardır. Erkeğin başı ve boğazı siyahtır. Bu iki bölgeyi ayıran beyaz bir çizgi vardır. Gözler kırmızıdır. Dişilerde boğaz soluk renkte olup, baş siyahtan çok gridir. Arkalarında gri üzerine kahverengi bir iz vardır. Bu küçük ötücü kuşlar kalın dikenli fundalarda bulunur. Çalılıklar üzerine yaptıkları yuvalarına 4-6 yumurta bırakırlar. Böcekçil kuşlardandırlar. Dağılımları Türkiye, Yunanistan ve komşu adalarda yavrularlar. Göçmendirler, kuzey doğu Afrika'da kışı geçirirler.
Şarkıcı Mukallit ( Hippolais polyglotta ): Boyu 13 cm. dır. Sarı mukallite çok benzer, ancak daha kısa kanatlıdır ve el teleklerinin uzantısı kın teleklerinin yarısı kadardır. Bunun yanında daha kirli kahverengimsi (daha soluk zeytin yeşili) üst tarafı, kanat panelinin olmaması veya belirsiz olması, kahverengi bacakları ve daha yuvarlak başıyla ayrılır. Alt tarafında sarı bulunmayan şarkıcı mukalltiler olabilir, bunlar ak mukallite çok benzer, ondan daha kısa gagası, daha dik alnı, kanat panelinin olmaması ve kuyruk dış teleklerinde beyaz kenarın olmamasıyla ayrılır.
Serçe ( Passeridae ): Serçegiller familyasından, insanlara yakın çevrelerde yaşayan, göçücü olmayan,
konik gagalı kuş türlerine verilen ad. Familyası: Serçegiller (Passeridae). Yaşadığı yerler: İnsanlara yakın çevrelerde ve tarlalarda. Özellikleri: Konik gagalı, tombul vücutlu, ötücü bir kuş. Sürüler hâlinde de bulunurlar. Tâne, meyve ve böcek yer. Göçmen değildir. Ömrü: 40 yıl kadar. Çeşitleri: Evcil serçe, bataklık serçesi, ağaç serçesi, dağ serçesi, kaya serçesi, altın serçe meşhurlarıdır. İnsanlara yakın çevrelerde ve tarlalarda bulunur. Sürüler halinde de bulunurlar. Tane,meyve ve böcek yer. Göçmen değildir.
Kızıl Başlı Kiraz Kuşu ( Emberiza bruniceps ): Kiraz kuşugiller (Emberizidae) familyasına ait bir ötücü kuş türü. Kuşun boyu yaklaşık 17 cm'dir. Kuyruk boyu bataklık kiraz kuşuna göre uzundur. Erkeklerin alt tarafları parlak sarı, üst tarafları yeşil, yüz ve göğüs kahverengimsi-kırmızıdır. Dişilerde sırt gri-kahve ve baş grimsidir, renkler erkeklerden daha solgundur. Genç bireyler benzer özelliktedir, yavruları kara başlı kiraz kuşundan ayırmak zordur. Kızıl başlı kiraz kuşu, açıklık ve ekili alanlarda bulunur. Ağaç ya da çalıdaki yuvalarına 3 ila 5 yumurta yumurtlarlar. Kuşların doğal yiyeceği, tohumlar, yavruları beslerken böceklerle birlikte tohumlardır. Tür, Orta Asya'da yerleşim gösterir. Kışları göç ederek Hindistan'a giderler. Potansiyel dağılım alanları olan Batı Avrupa'daki durumları, kara başlı kiraz kuşundan daha batıda dağılım göstermelerine rağmen, bu kuşun yakın akrabaları olan kuşların, özellikle kara başlı kiraz kuşlarının genel hatlarıyla sürüye karışmalarıyla karmaşıklaşır.
İspinoz ( Fringilla coelebs ): Yazın ormanlardaki, kışın açık arazilerdeki en yaygın ve en bol ispinozdur. Beyaz kanat lekesi ile diğer ötücülerden ayrılır. Erkeğin tepesi ve ensesi gri-mavi, sırtı kestane kızılı, göğsü kirli pembe ve kuyuk sokumu yeşildir. Dişisi ve gencinin kanat lekesi daha küçüktür.Çeşitli ormanlar, korular ve fundalıklarda barınır ve ürer. Kışın diğer İspinoz türleriyle beraber açık alanlarda bulunur. Üreme için yaz mevsiminde bulunduğu bölgeler, Avrupanın doğusu Hazar denizi kuzeybatısı ve İngiltere' nin kuzeybatı ucudur. Kışın bulunduğu bölgeler Anadolu' nun Güneyi, İran' nın Kuzeybatısı ve orta Anadolu' nun bazı bölgeleridir. Yılboyunca bulunduğu ve urediği bölgeler Tüm Batı Avrupa ve İngiltere' nin kuzeybatı ucu dışındaki yerleri, Anadolu' nun Güney, Güneydoğu ve Orta Anadolunun bazı bölgelerinin dışındaki tüm yerleri, Hazar Denizinin Batısı ve Güneyi ile Kuzeybatı Afrika' dır. 
Kızılkuyruk ( Phoenicurus phoenicurus ): Ormanlarda, ağaçlıklarda, bahçelerde yaşayan bu tür ağaç kovuklarına ya da yarıklarına yuva yapar. Beslenmesi ise yazın Böcekler, larva, sinek ve örümcekler, sonbaharda çeşitli bitki tanelerinle beslenirler. Bulduğu her yere yuva yapabilen bir türdür. Parklar, ormanlar, bahçeler ve taş duvarlardaki müsait dal, delik veya taş aralıkları gibi yerlere ve insan yapımı ama önü açık kutulara da yuva yaparlar. Kase şeklindeki yuvası kuru çim, ot, yosun, kıl ve tüylerle bezenir. Yuva yapımı ve kuluçka işini dişi tek başına üstlenir. Yumurtaları düz satıhlı, parlak ve uçuk mavi renktedir. Yavrular her iki eş tarafından beslenir. Devamlı aşağı yukarı titreyen bir kuyruğu vardır. Genellikle ağaçlarda gezerler, yere nadiren ve kısa süreli konarlar.
Kızılgerdan ( Erithacus rubecula ): Turdidae familyasından güzel ötüşlü bir kuş türüdür. Bilimsel adı; Erithacus rubecula şeklindedir. Üst tarafı zeytin yeşili-kahverengi, alt tarafı kirli sarı, yüzü ve kolyesi kırmızımsı-turuncudur; gittikçe açılır.  Gerdanının yanları değişken şekilde mavi-gridir. Gözleri belirgin şekilde koyu renklidir. Genci ilk başlarda kırmızıdan yoksundur; koyu kahverengi üzerine kirli sarı beneklidir.Ormanlarda, ağaçlıklarda ve bahçelerde yaşarlar. Avrupa'nın kuzeyinde üreyen kızılgerdan kışı Kuzey Afrika ve Ortadoğu'da geçirirler. Kızılgerdan başta Karadeniz ve Marmara bölgeleri olmak üzere Türkiye'nin orta ve kuzey kesimlerinde uygun yaşama ortamı olan yerlerde ürer. Kışın Türkiye'nin güneyinde de görülür. Böcekler, kurtlar ve öbür omurgasızlarla beslenir.Yerleşik bir türdür. Genellikle dişilerden oluşan bir popülasyon ağır kış koşullarından etkilenmemek için göç ederler. Bunlar üst kısımlarının daha gri tonları ve göğüslerinin daha donuk kırmızı renkleriyle fark edilirler. 

2011.12 - Avlanan Kuşlar
Kılkuyruk ( Anas acuta ): Ördekgiller familyasından yüzücü bir ördek türüdür. Boyu yaklaşık 56-66 cm.dir ülkemizde hemen her bölgede, Asya ve Avrupa'nın kuzey bölgelerinden Kanada ve Alaska'nın ortalarına ve Amerika'nın orta - batı bölgelerine kadar görülür. Üreme zamanları dışında tolu olarak yaşarlar. Kış yaklaştığında güney bölgelere, ekvatora kadar gidebilirler.
Üveyik ( Streptopella turtur ): Güvercingiller familyasından ürkek bir kır kuşudur. Yurdumuzun hemen her bölgesinde görülür.Boyu yaklaşık 28 cm.dir. İlkbaharda Nisan ayından itibaren yurdumuza gelir, kuluçkaya yatar ve yavrular. Kış yaklaştığında Orta Afrika ve Güney Asya'ya göç ederler. Ağaçlık geniş tarım alanlarında, orman kenarlarında, bağ ve bahçelerde yaşar.
Bayağı Sülün ( Pheslanus colchicus ): Erkekleri yeşil, mor, altın sarısı, kahverenği gibi göz alıcı kuş tüylerine sahiptir. Boyu, yaklaşık 20 cm. uzunluğundaki kuyrukları ile birlikte 53-63 cm.dir. Dişileri ise derece soluk kahverengi kuş tüyleriyle kaplıdır. Ormanlık alanlar,çiftlik arazileri, çalılık ve sulak araziler doğal yaşam bölgeleri olup Ülkemizde Marmara Bölgesinin doğusu ile Karadeniz bölgesinde görülürler.
Kınalı Keklik ( Alectoris chukar ): Açık kahverengi arkaları, gri göğüsleri ve kahverengiyi andıran sarı karınları vardır. Gerdanlığının net ve mükemmel yapısı, kırmızı bacaklı keklikten bu türü ayırır. Boyu yaklaşık 35 cm.dir. Ülkemizin hemen her bölgesinde, sık ormanlık, ovalık alanları dışında kalan ve çoğunlukla tepelik yerlerinde yerleşik olarak yaşarlar.

2019.11 - Avrupa 2019 - Ulusal Kuşlar
Kuzey Kutbundan Güney Kutbuna dünya üzerindeki tüm ekosistemlerde yaşayabilen kuşlar, sabit vücut sıcaklıklı, kanatlı, yumurta ile üreyen hayvanlardır. Farklı iklim özelliklerine sahip bölgelerin bulunması birçok kuş türünün ülkemizde yaşamasına olanak sağlamıştır. Avrupa kuşlarının yaklaşık % 90'i ülkemizde gözlemlenmektedir.
Çizgili İshakkuşu ( Otus brucei ): Nesli tükenmek üzere olan ve sadece Şanlıurfa' nin Birecik ilçesinde Söğütlük adlı parkta yaşamını sürdüren Çizgili ishakkuşu 20-22 cm boyu ile dünyanın en küçük gece yırtıcısıdır.
Nisan ayının ikinci haftası Umman ve Basra bölgesinden göç ederek ülkemize gelen, yavrusunu büyüttükten sonra Eylül ayı sonu itibariyle tekrar göç eden endemik bir kuş türümüzdür. Danaburnu böceği, fare, çekirge, solucan ve böcekleri gece karanlığında termal gözleri ile görüp, avlayarak beslenir.
Anadolu Sıvacısı ( Şitta krueperi ): Ülkemizin iğne yapraklı ormanlarında yaşayan Anadolu Sivacısı 13-15 gram arasındaki ağırlığı ve 12-13 cm boyu ile Anadolu'nun narin kuşudur.
Basının üst yarışının siyah olması, gözlerinin üstünde göze çarpan beyci bir tüy şeridi bulunması ve göğsünün üzerinde yer alan geniş kestane renkli lekesi ile diğer kuşlardan ayrılan Anadolu'nun endemik bir kuş türüdür. Bu kuşun temel beşini kırıkkanathlar, küçük kurtçuklar, kelebekler, küçük tohumlar solucanlar ve böceklerdir.
Anadolu sivacısı, Dünyanın en eski Uluslararası Koruma örgütü olan BirdLife International tarafından "Avrupa Ölçeğinde Korumada Öncelikli Kuşiar" kategorisine dahil edilerek koruma altına alınmıştır.

2020.14 -Leylekler
Leylekler ince uzun bacakları ve geniş kanatlarıyla yükseklerde süzülen; masallarımıza, hikayelerimize, şiirlerimize konu olmuş bir kuş türüdür. Bilimsel adı ciconia ciconia olan leylekler Antarktika hariç bütün bölgelerde dağılım gösteren, tropiklerde geniş çeşitliliğe sahip bir ailedir. Bu ailede 6 cins, 20 tür ve 24 takson yer alır. Türkiye'de ise 3 türü bulunmaktadır.
Leylek ( Ciconia ciconia ): Uzun boylu, uzun bacaklı ve kama gibi sivri gagalı bir kuştur. Çamurda sık gezdiğinden genellikle kirli beyaz görünen bacaklar kırmızıdır. Uçarken uzun boynunu ileri doğru, ayaklarını ise geriye doğru uzatır. Süzülerek uçan kuşlardandır. Az ağaçlı büyük ovalar, sulanmış karalar, pirinç tarlaları, rutubetli çayırlıklar, taşkın araziler, sığ sulu lagünler ve havuzlar, nehir kenarları ve deniz kenarlarında bulunur.
Sarıgagah Leylek ( Mycteria ibiş ): Bacakları uzun ve kalın olan gagasının üst yarısının ucu hafif aşağı eğik ve koyu sarı renkte bir kuştur. Üreme döneminde gaga rengi koyulaşırken; gaga dibinden başlayan ve göz arkasına kadar uzanan çıplak yüz derisi kırmızı renktedir. Uçma telekleri ve kuyruğu siyah, diğer tüylü kısımlar beyazdır. Ayaklarıyla karıştırıp gagasıyla yoklayarak yaptığı avlanma tekniğinden dolayı genellikle 10-40 cm kadar olan sulak alanlar, sığ göller ve çamur düzlüklerini tercih eden Sarıgagah Leylek ülkemizde rastlantısal bir konuktur.
Kara Leylek ( Ciconia nigra : Kırmızı bacaklı, uzun boyunlu, ince ve kırmızı gagalı büyük bir kuştur. Yanardöner parlak siyah kanatlardan ışığın durumuna göre yeşil ve kırmızımsı renkler yansır. Karın ve koltuk altı beyazdır. Az ağaçlı büyük ovalar, sulanmış alanlar, pirinç tarlaları, ıslak çayırlıklar, taşkın araziler, sığ sulu dalyanlar ve su birikintileri ile yavaş veya hızlı akan nehirler ve bazen de deniz kenarlarında bulunur.

2022.02 -Yansımalar
Işığın bir yüzeye çarparak geri dönmesi olayına yansıma denir. Yansıma olayında ışığın hızı, enerjisi, frekansı, rengi değişmez, sadece hareket yönü ve doğrultusu değişir.
Işığın çarptığı yüzey ayna, durgun su, düz granit, düz ve parlak metal yüzeyler gibi pürüzsüz ise oluşan yansıma düzgün yansıma, eğer ışığın çarptığı yüzey dalgalı su, buruşturulmuş alüminyum folyo gibi pürüzlü bir yüzey ise oluşan yansıma dağınık yansıma olarak adlandırılır.
Gelen ışın ister pürüzsüz yüzeye, isterse pürüzlü yüzeye çarpsın yansıma kanunlarına uyarak yansır. Yansıma yasası iki kuralla açıklanır. Gelen ışının yüzeyin normali ile yaptığı açı ( gelme açısı ), yansıyan ışının yüzeyin normali ile yaptığı açıya ( yansıma açısı ) her zaman eşittir. Gelen ışın, yansıyan ışın ve yüzeyin normali aynı düzlem içerisinde bulunur.
Doğal ya da yapay her türlü yansıma fotoğraflanabilir. Bir göl kenarında, yağmur sonrası su birikintilerinde oluşan yansımalarla etkili fotoğraflar ekle edilebilir. Durgun sularda çekilen yansıma fotoğraflan net görüntüler verirken, hafif dalgalı sularda çekilen fotoğraflar daha soyut görüntüler verir.